Kunstraffinaderij

Gedichten bij werken van Gaby Haerkens: expositie Kunstraffinaderij 

21, 22, 23 april 2023 in de Stevenskerk te Nijmegen:

maandans

mijn muze, mijn Mneme
mijn zusje, mijn bevlogenheid
laat me je vastleggen en bewaren
de kwast door je haren halen
het rood doen opleven
ik wil je weer vangen
je blikken op linnen
de kleur op je wangen
je trotse borsten
je mond op katoen

ik zoen je met mijn poscastift
verzorg je toegenegen
tot in de puntjes
zo kom je tot leven
in de beelden die ik herschep
door mijn handen, mijn gedachten
jij, speels zusje, jij sprekende muze
die zwijgt, net als de tijd
die zich in jou opsluit

als ik oud ben

ik breng een witte laag op mijn gezicht
waardoor mijn rimpels diep getekend lijken
alsof er jaren in een uur verstrijken
geaderd marmer in het felle licht

ik kam de grijze pruik, mijn handen beven
ik zet haar op en speld haar stevig vast
bekijk mij in de spiegel, huiver even
dan loop ik langzaam naar de kledingkast

hoe vaak heb ik mij hier niet omgekleed
de zwarte jurk ruikt naar het zenuwzweet
de angst mag mijn teloorgang niet bederven

de spiegel laat mij gaan, terwijl ik schrijd
naar wat ik nog niet loslaat, het is tijd
om weer een avond voor applaus te sterven

 

boulevard/ Taste of Ruby

zij loopt over straat alsof zij de stad is
tiktakgeluid van hakken over asfalt
stad aan haar voeten, de stad is van haar
na haar, voor haar, in haar

de stad zal kleur verliezen zonder haar
platinablond, roze lakjas, rode lippen
de stad kwijnt weg zonder haar lach
die galmt tegen de gevels

de stad trekt zich terug in haar stegen
is de vrouw die deuren opent, deuren sluit
de vrouw die zich in ruiten spiegelt
flanerend op de boulevard

zij is de ziel van de stad
la ville
la ciudad

 

ne me quitte pas

il faut oublier/oublier le temps
des malentendus/et le temps perdu

want ik wil alleen
horen hoe je praat
kijken hoe je lacht
weten hoe je zacht
door de kamer gaat
laat me niet alleen

nee, ik huil niet meer
nee, ik spreek niet meer
ik wil je schaduw zijn
ik wil je voetstap zijn
ik wil je adem zijn
laat me niet alleen

lief, ik zoek voor jou
in het stof van de wegen

de paarlen van regen
de paarlen van dauw